Ég hef satt að segja ekki mikin áhuga á pólítik. Mér finnst hún mjög óáhugaverð að næstum öllu leyti. Þetta er auðvitað mjög mikilvægur málaflokkur og maður á að nýta sér kosningaréttin sinn.

En í dag þá sé ég hlutina sem ég vil ekki hafa í pólítik í svo skýru og greinagóðu ljósi að það hálfa væri nóg. Ég hef alltaf líkað ágætlega við Ingibjörgu Sólrúnu. Líkað málaflutning hennar og hennar störf. En nú í dag missti ég allt mitt álit á henni. Hún sagði af sér sem borgastjóri til þess að komast í þingframboð. Jú auðvitað er það hennar réttur að vera þingmaður og fara fram þar og hún á ekki að láta kúga sig til þess að gera eitt né neitt. EN... hún var búin að segja "ég verð borgastjóri næstu 4 árin" og hún sveik það. Jú hún kemur með helling af afsökunum og ástæðum en grundvallaratriðið er samt það að hún er ekki borgarstjóri næstu fjögur árin eins og hún sagði. Hún var ekki einu sinni borgarstjóri í eitt ár!

Hún lofaði þessu og hún átti að standa við það! Fórna þessu þingframboði fyrir sitt loforð og sína kjósendur! En nei, það var ekki gert!

Hún fær ekki mitt atkvæði í vor!

Jólagjafir!

Ég fékk jólagjafir frá hinum og þessum þessi jól. Ég fékk "Röddina" e. Arnald Indriðason frá gamla settinu, "City of bones" e. Micheal Connely frá bróa og dóttir hans, Sokka og pönnukökupönnu frá systu og famílíunni hennar (pönnukökupönnu????? wtf???), vetlinga og flístrefil frá föðurforeldrum (gleymdi vetlingunum í strætó í dag.... dæmigert), lampa frá frændfólki mínu (ég hef eiginlega ekki hugmynd um afhverju þau gefa mér gjafir... gömul hefð??? þau eru hætt að gefa systkinum mínum... en þau eiga börn... hmm... hætti ég að fá gjafir frá þeim þegar ég eignast barn? hmm....), stafrænan diktafón frá austurríkisfaranum mikla, ( ) með sigurrós og "learning curve" e. Brian Micheal Bendis frá varginum (hún er nú meiri hnetan...).

Er auðvitað mjög sáttur við að fá allar þessar gjafir og þakka kærlega fyrir mig!

Jólin eru að koma.

En ég ætla ekki að tala um þau... eru ekki allir komnir með leið á þeim hvort sem er! En ég var að taka til í herberginu mínu og var að taka upp úr kössunum sem voru búnir að sitja þar í nokkra mánuði. Þar tók ég upp myndirnar mínar. Myndir sem ég vil hengja upp á vegg til að dást að. En ég varð fyrir frekar miklu áfalli.

Það voru þrjár myndir sem ég tók upp. En var teiknuð mynd af mér sem ég fékk í tvítugsafmælisgjöf frá Hafdísi. Ein var svona grafíti mynd af "Che" sem hann Vergo gaf mér eftir einhverja ferð sína og svo voru tvær Jesú myndir. Ein sem ég keypti í kolaportinu fyrir mörgum árum og hin keypti ég út á spáni ´98. 2 Jesú myndir og mynd af byltingarleiðtoga.

Afhverju vil ég hafa þær myndir uppi? Ég er ekki trúaður og ég trúi því ekki heldur að ofbeldi leysi einhvern vanda. Svo afhverju? Ég velti þessu fyrir mér í smá tíma og komst að því að það eru sterkar ástæður fyrir því að ég vil hafa þessa kappa upp á vegg. Ég var búin að gleyma þessum ástæðum! Þessir menn eru stórkostlegar persónur. Þeir trúðu báðir á einhvern málstað það mikið að þeir voru tilbúinir að láta lífið fyrir hann. Hugsið ykkur, að vita það að það er Guð til (og hann er faðir þinn) eða að vita að það er hægt að bæta heiminn og gera allt í sínu valdi til þess að bæta hann. Hve mörg ykkar hafa fengið þá tilfinningu að það sé einhver málstaður til sem er þess virði að láta lífið fyrir. Nú er ekki að tala um að deyja fyrir börnin sína eða eitthvað svoleiðis. Málstað!

Ég mundi vilja að ég trúði það mikið á einhvern málstað að ég væri tilbúin að hverfa og láta málstaðinn taka bólfestu í þessum líkama. En ég er bara of mikill efasemdamaður (eins og flestir í nútímasamfélagi) til þess að gera það. Mér finnst engin málstaður vera svo fullkomin að ég er tilbúin að fórna einhverju miklu fyrir hann. En þetta er draumur... þess vegna er ég með myndir af mönnum upp á vegg.

Gleðileg Jól.

Er bara alveg andlaus í dag. Hef eiginlega ekkert að segja. Það er skrýtið, því oft er ég fullur af hugmyndum um hvað ég vil skrifa en er auðvitað ekki við tölvu akkúrat þá. Þannig að ég gleymi þeim innblástri og núna er ég bara með ekki neina hugmynd um hvað ég á að skrifa....

þannig að ég ætla bara ekkert að skrifa!

Framhald af því að taka lögin í sínar eigin hendur

Afbrotamenn eru handeknir, yfirheyrðir og síðan sleppt. Það er síðan réttað yfir þeim og dæmt í málunum, eftir smá tíma eru þeir setti í fangelsi. Er þetta dómskerfi eitthvað sem við viljum hafa? Þar sem skilaboðin koma ekki strax.. þar sem afbrotamenn ganga lausir vegna þess að það er ekki nógu mikið pláss í fangelsum. Hvernig væri að við mundum koma okkur upp eigin lögreglu!

Sem mundu vernda þá sem þurftu vernd, sem mundu elta þá uppi sem brjótast inní bíla með því að athuga fingraför, síðan væri hægt að refsa þeim strax!

Jú jú.. .svona kerfi væri hægt að misnota.. en allt er hægt að misnota. Þannig að það er ekki nógu góð ástæða. Við jafnvel gætum búið til okkar eigin lögkerfi. Velja einhverja menn til þess að horfa á sönnunargögnin og ákveða hvort þessi maður sé sekur eða saklaus. Síðan væri hægt að koma með refsikerfi, ákveðin mörg högg sem þessi fær fyrir að brjótast inní bíl, borga sekt osfvr.

En þetta er akkúrat ástæðan fyrir því að lögregla var búin til að samfélaginu! En nú í dag er þetta bara orðið einhvern vegin ekki nógu gott og frekar slappt kerfi. Kannski þurfum við bara að setja lögin aftur í hendurnar á Fólkinu, svo það geti varið sig sjálft!

Um að taka lögin í sínar eigin hendur

Fyrir nokkrum mánuðum kom maður fram í fjölmiðlum og lýsti yfir því að hann vildi ekki vera hræddur við handrukkara og dóplýð. Hann sagði frá því að dóttur hans hafði lent í klónum á fikniefnasölum og hefðu sent handrukkara á hana. Þeir höfðu komið til mál við hann og hótað honum. En hann lagðist ekki niður heldur ætlar hann að berjast á móti þessu. Hann er búin að stofna samtökin "á móti Hyski".

Fyrir nokkrum árum var hýsillinn minn staddur í N-Írlandi og þar heyrði hann um að stundum tæki para-military hóparnir sér stundum lögin í sínar eigin hendur og refsaði glæpamönnum, notuðu oft það að skjóta menn í hnéskeljarnar. Þessir hópar "the new Ulster army" og "the Irish republican army" gerðu þetta ekki á móti hvor öðrum heldur á móti dópsölum, níðingum o.s.frv. Hýsillin minn varð fyrir smá áfalli og hugsaði "gerist þetta á þessum tíma og á vestrænum löndum". Já hann hugsað að mennirnir ættu nú að vera siðmenntaðri heldur en þetta og að taka lögin í sínar eigin hendur væri eitthvað sem gerðist bara í bíómyndum og í fortíðinni.

En það er ekki bara svo einfalt. Hýsillin minn heldur að heimurinn sé voðalega góður og sætur, löggur bregðast rétt og skjótt við og dómskerfið er fljótt að bregðast við svona málum og halda þeim sem eru hættulegir samfélaginu í burtu frá því. En það virðist ekki vera svo. Afhverju finna menn eins og Guðmundur Sesar hjá sér þörf til þess að stofna samtök um persónulega vernd gagnvart hinu svokölluðu "hyski"?

Ætli það sé ekki útaf því að samfélagið virðist hafa brugðist skyldu sinni við að gæta öryggis borgararna. Fyrir nokkru var brotist inní bíl föður hýsilins minns og rænt þar klink buddu með um 200 kr í. Ekki var það nú mikill stuldur. En til þess að ná í þessa buddu þurfti ræninginn að brjóta rúðu í bílnum, það var þeim mun meira tjón. Þegar löggan kom og tók niður skýrslu þá var það augljóst að löggan taldi þetta vera vonlaust að finna þjófinn. Þeir taka skýrlsu um málið og hvað var stolið, síðan er athugað seinna meir hvort þýfið finnst einhverstaðar. En þegar er verið að tala um klink og buddu þá er ekki mikil von þar. Tryggingafélögin borga auðvitað ekki neitt. þannig að tjónið leggast algjörlega á föðurinn.

Síðan var ég að heyra um mál þar sem það var brotist inn um kvöld, brotið stofugluggan með stórum steini, ruðst inn, rótað til, tekið einhverja smáhluti og síðan reynt að rogast út með sjónvarpið. Nágranni kom á svæðið og þá rauk auðvitað þjófurinn af stað og sleppti sjónvarpinu. Hann fannst síðan stuttu seinna, út úr dópaður og vitlaus. Var búin að henda öllu dótinu frá sér, losa sig við það. Hann svaf vímuna úr sér, það var tekin skýrsla af honum og síðan var honum sleppt.

Þegar maður heyrir um þetta þá verður maður fúll. Afhverju þarf heiðarlegt, vinnusamt fólk að þjást fyrir einhverja fáa einstaklinga. Þegar handrukkarar koma á svæðið og hóta, þá er hægt að kæra þá. En málið tekur óratíma í réttarkerfinu og það er erfitt að sanna svona mál og hvað þá að fá dóm út úr því. Síðan má ekki gleyma því að ef dómur skellir á þá tekur langan tíma að fá pláss fyrir einstaklingin í hengingarhúsunum. Er þá eitthvað undarlegt að fólk skuli vilja fá þessu breytt?

Þegar ég heyrði um þessi samtök þá sá ég fyrir mér hóp af fólki sem mundi koma hvort öðru til hjálpar þegar handrukkarar bönkuðu upp á, ég sá fyrir mér að eitt símtal í einn mann þá mundi nokkrum mínótum seinna koma hópur af fólki, jafnvel vopnað hafnaboltakylfum, og hrekti handrukarana á brott. Mundi koma með þau skilaboð að við mundum ekki láta hræðast.

Mun halda áfram með þessa hugsun á morgun.

Bílar

Á föstudaginn var ég að keyra 6-gíra bíl! Víííí... Renault Traffic, gulan, með geislaspilarar, rafmagn í rúðum, fjarstýringu og fl. Kraftmikill og þýður. Það var ánægjulegt að keyra hann og ég hugsa að hann stytti rúntinn minn um minnsta kosti 20 mín.

En það er ekki ástæðan fyrir því að ég skrifa þetta. Yfirmaður minn sem lét mig fá bílinn sagði nokkrum sinnum "Farðu varlega með bensíngjöfina, hann er kraftmikill og maður er enga stund að fara yfir hundraðið". Hann minntist líka á að nokkrir hafi flaskað á þessu og verið teknir fyrir of hraðan akstur. En þegar hann var að tala um þetta þá vissi ég allan tíman að ég mundi ekki flaska á þessu. Ég vissi að ég myndi aldrei fara yfir hundrað þótt ég væri á miklubrautinni og það væri engin umferð í kringum mig.

En ástæðan er ekkert sú að ég sé ekkert góður bílstjóri, þvert á móti! Ég horfi á sjálfan mig sem mjög slæman bílstjóra. Ég verð stundum svo viðundan að ég fer að gera eitthvað allt annað en að fylgjast með umferðinni. Sem hefur ollið því að minn maður hefur lend þó nokkrum sinnum í umferðarslysum. Síðan er ég byrjaður að ýminda mér bílsslys, í öllum mögulegum og ómögulegum aðstæðum.

Spáið í því líka að við leggjum okkar líf í "hendurnar" nokkur hundruð kílóa jánrhlunki og þessi járnhlunkur fer hraðar en nokkurt dýr á jarðarhveli. það er svo margt sem getur ferið úrskeiðis... það getur hvellsprungið á dekkinu, gírarnir geta bilað, bremsurnar geta hætt að virka, ljósinn geta dottið úr sambandi osfrv. En auðvitað segja allir "við gerum betri bíla sem bila ekki svona auðveldlega". En það er aftur á móti galli og kostur þar sem betri bílar þýða meiri hraði!

En það versta við bílana er auðvitað fólkið sem stýrir þessum járnhlunkum sem þjóta eftir svörtum, bikuðum leiðum, hægjandi á sér og aukahraðan... allt eftir viðurkenndum samfélagslegum reglum. Já Fólkið. Fólkið getur sofnað við stýrið, horft á sólsetrið og gleymt sér, ekki horft nógu vel í kringum áður en það beygir eða keyrir af stað. Augnabliksgleymska eða heimska getur kostað einhvern lífið. Smá augnablik sem einhver horfir í vitlausa átt eða er að flýta sér of mikið og járnhlunkarnir rekast saman. Eða þeir rekast á mjúka líkama okkar og limlesta þá.

Er það einhver furða að ég sé soldið bílhræddur?

Það er nú aðeins minni hamingja í dag. Ég er með höfuðverk og búin að vera með hann í tvo daga. Ég hugsa að ég þurfi einhvern vegin að koma í veg fyrir geislunina frá tölvunni minni.

En já. Ég fór á Sigurrós í gær og sat á einum besta stað í háskólabíói. Á fremsta bekk, næstum því fyrir miðju. Sigurrósar menn voru frábærir og þetta var frábært spil hjá þeim, ég saknaði að heyra ekki í Steindóri en það er bara útaf því að mér finnst sambland hljómsveitarinnar og hans mjög vel gert.

En af þessum tvennum tónleikum sem ég hef farið á þá munu tónleikarnir á þriðjudaginn standa upp úr. Já ég hafði aldrei séð hann áður en hef farið á sigurrós áður. En vel hepnaðir tónleikar! Mundi alveg vilja skella mér á þá í kvöld og sitja aftarlega eða í miðjunni þá. Sjá allt ljósasjóvið og myndina sem var sýnd í bakgrunninum. En þar sem ég er að vinna og það er uppselt á tónleikana þá er það ekki möguleiki! Búhúhú....

En svona er lífið... því miður... að við þurfum stundum að sætta okkur við það að fá aldrei allt sem við viljum.

Hamingja

Já ég er búin að vera hamingjusamur í dag! Tónleikarnir í gær voru guðdómlegir, maður sá að tónlistamennirnir voru í góðu fíling og skemmtu sér vel. Tónlistin sem þeir spiluðu náðu vel til mín og maður þekkti mörg lög sem þeir tóku. það var sem skemmtilegt að þeir léku sér með lögin, breyttu þeim, bættu við texta osfrv. Þeir voru klappaði tvisvar upp og tóku 5 lög í fyrr skiptið og 3 í seinna. Spilagleði einkenndi þá fannst mér.

Að mínu áliti voru hámark tónleikana þegar þeir tóku "Stager Lee" (Veit nú ekki hvort þetta sé rétta nafnið á laginu, þeir sem hafa heyrt lagið vita hvað ég meina). Það var í mjög breyttum búningi og það var bætt við einu erindi í lagið. "And the devil walked in and said "I have come her to take you down, Mr Stager Lee. And the Devil Walked in and Said "I have Come her to take you down, Mr Stager Lee" Þessi setning var margendurtekin og síðan kom enda setning "And this was the last word that this Devil said because Stager Lee put four big holes in to his Motherfucking head". Snilld!

En þessi tónleikar hefðu mátt vera á skárri stað! Þetta var hræðilegur tónleikasalur, ég býst við að þeir sem sátu á danssviðinu hafi verið ánægðir en málið er að allir aðrir staðir voru ekkert sérstakir. Ég var á efri hæðinni og þurfti að horfa á hnakkan á einhverju tattóveruðu vöðvabúnti og svitastorkið bakið á einhverjum drukknum útlendingi. Sá í samt smá í hljómsveitina. Hljomgæðin voru ágæt.

Vill fá almennilega tónleikahöll! Sem tekur fullt af fólki í sæti!

Þessi tónleikar eru í topp fimm af þeim tónleikum sem ég hef farið á! Vona að þeir komi aftur... fljótt.

Framhald af síðasta pósti

Stundum finnst mér heimurinn rosalega vondur. Mér finnst það sem gerist í honum vera mest megnis óþarfi og bull. Þegar það gerist þá líður mér ekkert sérstaklega vel (I wonder why?). En þá kemur hlutverkaspilið! Já alltaf þegar mér líður frekar ill þá fer ég að hugsa um roleplay og fer að ýminda mér einhverja sögu eða persónur sem eru að gera eitthvað.

Í gær þá lendi í svona "down" kasti og varð eitthvað pirraður. Fór í smá göngutúr og fór að hugsa um ákveðið ævintýri sem mig langar til að stjórna, ævintýri þar sem heimurinn ljóti ætlar að gleipa allt það góða sem er til í honum en svo koma hetjurnar (spilararnir) og sýna að alveg sama hvað hið illa, vonda gerir, það mun alltaf vera til staðar fólk sem er tilbúið að fórna sér fyrir að halda hinu góða inni. Sá fyrir mér bardagasenur (hugsa sér, vera í einhverju dapurleika og eina sem bjargar er ofbeldissenur) og hetjudáðir. Og það reddaði málunum! Ég las áfram bókina "The Sheep farmers daughter" e. Elisabeth Moon og sofnaði frekar ánægður.

Dreymdi síðan eitthvað bölvað bull. En var ekkert voðalega þreyttur eftir á.

Ég er líka að fara á Nick Cave tónleika!

Fréttir (inní þesum pósti kemur líka fram "heimurinn er vondur" osfrv)

Hafið þið horft á fréttir? Ekki bara horft heldur reynt að setja ykkur í spor þeirra sem er verið að fjalla um? Reyna að komast að því hvernig tilfiinning það er að vera í palestínu og óttast hermenn Ísraels og stríðið sem er það? Eða vera í spor Ísraelsmanns sem hefur varan á sér vegna þess að næsti maður getur ákveðið að standa upp og sprengja sig í loft upp og þig með? Eða velt ykkur upp úr því hvernig það er að vera misnotaður af stjúpföður sínum í 6 ár?

Maður fjarlægir sig frá fréttum, segir "ástandið í botni miðjarjarhafs" og "þetta eru bilaðir kallar sem gera þetta" osfrv. Þetta er of mikið af þjáningum til þess að við getum tekið þær inná okkur. Ef við myndum gera það þá mundu allir gráta fyrir framan sjónvarpið alltaf þegar fréttir koma upp, gráta yfir týndum barndóm, látnum ættingjum, osfrv.

Heimurinn er fullur af þjáningum og þær þjáningar fáum við "filteraðar" í gegnum fréttir. Hryllingur heimsins sést alltaf klukkan 7 á hverjum degi en við sjáum það ekki, vegna þess að það er of erfitt. En kannski væri heimurinn betri ef við mundum alltaf gráta yfir fréttunum, ef við mundum finna fyrir þeim sárskauka sem meðbræður og sysitr finna fyrir.

kannki mundi heimurinn vera heilsteyptur ef við mundum ekki varpa þessum tilfinningum frá okkur. Kannski með því að meðtaka sársaukann sem heimurinn veldur og við völdum hvort öðru þá væri kannski hægt að kenna okkur að það sem við gerum getur valdið sársauka!

Grátum í kvöld!

Helgi er búin!

Já Helgi vinur minn er búin að ganga hringinn, hann mun ganga annan hring eftir um 5 daga. Hann hefur gengið þennan hring svo lengi sem ég man eftir mér. Fyrst tók maður ekkert eftir honum. Hann bara gekk þegar hann gekk. Hafði engin áhrif á mans líf. En svo byrjaði ábyrgðin að lenda á manni og maður tók eftir að Helgi tók ábyrgðina af manni. Alltaf reglulega gat maður aftur verið barn og hætt að hafa áhyggjur af þessari ábyrgð. Meira að segja tók Helgi lengri hring og hélt á byrðinni fyrir mann í einn dag, jafnvel tvo daga lengur en venjulega. En það gerist sjaldan.

Í seinni tíð virðist hann koma oftar og fara hringinn hraðar. Maður er ekki eins ánægður með þennan hring sem Helgi tekur vegna þess að hann er of stuttur. Aðeins lengur biður maður... bara aðeins. En Helgi fer bara sinn hring og spyr ekki kóng né prest. Ég held að ástæðan fyrir þessu er hún Elli gamla. Hún viðrðist stytta dagana og mánuðina er að búa til sokka úr þessum dögum og maður veit að stundum hættir hún á miðjum sokk og byrjar á öðrum. Já hún Elli. Margir óttast hana vegna þess eiginmanns hennar Hr.D. En það er hluti af þessum hring. Hringum sem Helgi gengur í og þessum sokk sem Ellin er að spinna. Já Hr. D ákveður stundum að sokkkurinn sem Elli er að smíða sé of langur og ákveður að stytta hann.

En Helgi er búin að ganga hringinn. Við getum hlakkað til næsta hrings hjá honum.

Catcher in the Rye e. J.D. Salinger

Kannast einhver við hana? Ég er allavega að lesa þá bók. Keypti mér hana þegar ég var út í chicago. Hef lengi langað að lesa þá bók. Er núna búin með helmingin af bókinni og ritstíllin minnir mig svo lítið á Mikael Torfason. Sagan gerist öll í kollinum á aðalpersónunni. Maður fylgir sögupersónunni í gegnum hugrenningar hennar og sér hið daglega líf í gegnum augu hans. Persónan í bókinn er 18 maður sem er nýbúið að sparka út úr skólanum sínum. Hann vill ekki segja foreldrunum frá því strax svo hann stingur af til New York, er síðan hangandi á pöbbum, farandi á bíó, reyna að fá sér vændiskonu, hringir í gamla félaga osfrv.

Er ekki að vekja stórkostlega áhugan hjá mér en ég er að lemja mig í gegnum hana. En afhverju er ég að skrifa um hana hér? Það var ekki í þeim tilgangi að láta ykkur vita um hvað þessi bók fjallar heldur afhverju ég er að lesa hana. Ég er ekki að lesa þessa bók vegna þess hve mikið menningarlegt gildi hún hefur eða neitt svoleiðis. Heldur er ég að lesa hana vegna bíómyndar. Já bíómyndar... og ekki einu sinni góðrar bíómyndar. Í myndinni "Conspiracy Theory" kemur bókinn fram. Karakterinn sem hann Mel Gibson leikur kaupir bókina og það er talað um það að aðrir frægir morðingar hafi allar átt þessa bók (öruglega tómt bull). Þess vegna langaði mig að lesa þessa bók. Úfff... tómur hégómi!

Jæja... ég ætla samt að klára hana!

Svefn

Ég veit að ég ætlaði að tala meira um áfengi. En það verður bara að bíða eftir betri tíma.

Nú ætla ég að tala um svefn. Ég á nefnilega stundum erfitt með svefn. Mig dreymir það mikið að ég vakna rosalega þreyttur! Afhverju dreymir mig svona?

Mig hefur dreymt morð (Sivarlappar inní fyrv. skólann minn og ríf upp haglabyssu og fer að freta á liðið), vísindaskáldskap (Sivar í geimnum að berjast við geimverur og Dóra), víkingasögur (Sivar að fara með víkingaskipi, sem búbbi... ekki víkingur og horfir á morð og annað), Að kenna (Sivar fer út á land og kennir krökkum), draugadót (Sivar verður logandi hræddur þegar eitthvað draugalegt gerist og þá vaknar ég).

Síðan má ekki gleyma þessu allskonar bulli sem maður svona man varla eftir. Draumarnir mínir hafa stundum verið innblástur í smásögur og ljóð sem ég hef búið til og jafnvel ævintýri sem ég hef stjórnað.

Mig dreymir mesta bullið þegar ég sef mikið og þá man ég eftir draumunum mínum. Ég er búin að komast að því afhverju það gerist! Ég lærði það í almennu sálfræðinni. Þetta hefur eitthvað með REM svefnin að gera. Rem svefn er draumasvefninn og Rem tímabilið eykst eftir því sem maður sefur meira. Þannig að draumarnir mínir eru ekki neitt svona dulrænir hæfileikar eða neitt svoleiðis, mig dreymir ekki framtíðina eða neitt svoleiðis. Ef ég mundi gera það þá ættu margir vina minna að forðast mig sem eftir er (Dóri, ég lamdi hann með járnröri þegar hann varð orðin geimzombie. SirGzur, ég miðaði á hann haglabyssu... en skaut hann ekki... skaut einstaklingin sem var á bak við hann. Urk, Slæst við hann út af biluðum bíl. Muffin, hendi honum út úr geimskipi þegar mig grunaði að hann væri geimzombie. Ofl ofl.... )

En auðvitað fæ ég Deja Vú eins og allir aðrir. Sú tilfinning finnst mér mjög skemmtileg. En ég veit ekkert um hvort hún sé eitthvað merkileg... og er eiginlega sama hvort sem er.

Áfengi!

Já ég fékk mér að drekka á laugardaginn. Skemmti mér konunglega, fór í partí, dansaði til klukkan 6. Drakk um kippu af bjór og fékk sopa af slóvenskum landa (í refsiskyni fyrir að klúðra drykkjuleik). En ég hætti að drekka um 1 leytið og dansaði eins og villtur væri. Fékk mér að borða og alles. En samt!

Samt varð ég þunnur. Ég meira að segja svitnaði og svitnaði. Þetta var ferlegt. Og þega maður lendir í þessu þá veltir maður fyrir sér... afhverju? Afhverju er ég að drekka? Afhverju drekkur fólk almennt? Ég er byrjaður að vera alltaf veikur daginn eftir að ég hef drukkið. Verð hrykalega þunnur. Er það þess virði? Er þess virði að drekka?

Þegar ég var yngri (ætlaði að segja ungur... en þar sem ég er ennþá ungur....) þá hafði ég þá skoðun á áfengi að fólk drykki vegna þess að það er feimið. Og þegar maður drekkur þá dettur ýmsar hömlur í burtu og maður getur hegðað sér á óheflaðan máta. Gat talað við stelpur o.s.frv. Í dag veit ég að áfengi hefur áhrif á líkamann þannig að maður verður með minni hömlur á hegðun. En núna er ég fullorðin maður og ég get alvega talað við kvennmenn án þess að roðna og þótt að ég sé illa drukkin þá er ég ekkert að reyna mikið við kvennmenn. Þannig að afhverju?

Damned if I know... En ég ætla samt að reyna að komast að því... á morgun.... þar sem ég er ennþá hálfþunnur núna!

Micheal Connely

Kannist þið við hann? Þetta er rithöfundur sem skrifaði söguna "Blood Work". Hafið þið séð bíómynda? Akkúrat, Clint Eastwood og spiff. Ég hef nú ekki ennþá séð myndina en bókin var bara nokkuð góð. Eftir að ég las hana þá keypti ég mér 2 aðrar bækur eftir hann "Angels Flight" og "a Darkness more then Night". Ég byrjaði á fyrrnefndu bókinni á mánudaginn og kláraði hana á aðfaranótt miðvikudags. Byrjaði svo á síðarnefnu bókinn á miðvikudaginn og kláraði hana á aðfaranótt fimmtudag. Þær gripu mig heljargreipum.

Micheal Connely er einn af þessum "page turner" rithöfundum, býr til bækur sem maður getur helst ekki látið frá sér. Maður verður bara að lesa þær. Blood Work var mjög spennandi en samt grunaði mig allan tíman hver lausnin var, afhverju morðingin var að myrða, samt gat ég ekki látið hana frá mér.

Þessar 3 sögur fjalla allar um löggur. Þessar löggur eru vel reyndar, um fertugt og hafa séð margt. Rithöfundurinn er stundum ekkert að skafa að því í lýsingum sínum hve ógeðslegt starf lögreglumanna getur orðið. Bækurnar byggjast rosalega mikið á lögreglu aðgerðum. Í bókunum er lýst þegar sögurpersónurnar tala við vitni að glæpum, farið yfir krufningaskýrslur, viðtal við fingrafarasérfræðinga o.s.frv. Þegar maður kíkir á heimasíðuna hans þá sér maður að hann er velreyndur í lögreglustörfum, var blaðamaður sem sérfhæfði sig í glæpum. Þannig að ég býst við því að hann hafi lesið ófáar lögregluskýrslur.

Ég mæli með bókunum hans, þær eru spennandi, með lifandi persónum og það er oft skemmtileg flétta í þeim. En ég verð að játa að ég var soldið pirraður þegar ég kláraði "Angels Flight" mér fannst hvernig rithöfundurinn leysti máli vera klént og ekki í anda bókarinnar. Síðan var hún með þennan bandaríska stíl að drepa vonda kallin í endan. En "A darkness more then night" hefur alls ekki þessa galla. Mæli með þeim hiklaust! Þið getið fengið þær lánaðar hjá mér.

Þessi póstur er framhald síðan í gær

Verstu glæpir sem einstaklingur getur framið er morð að yfirlögðu ráði. Að útrýma einhverjum, taka annars manns líf og þurka það út. Það hefur mér alltaf fundist versti glæpur sem er hægt að fremja. Afhverju? Nú vegna þess að ef við gefum okkur það að þegar við deyjum þá ekkert annað líf til. Að þegar við deyjum þá erum við bara ormafæða. Engin sál, engin guð osfrv. Bara þetta líf sem við sjáum hérna. það þýðir að þetta er okkar eina tækifæri, þetta líf. Þegar við erum horfin, þá erum við bara horfin. Að enda líf einhvers annars væri þá versta sem hægt væri að gera. Hann ætti ekkert annað tækifæri til þess að lifa.

Jú ég hef heyrt öll rökin. "lífð getur verið helvíti" " sumt líf er bara ekki þess virði að lifa því" osfvr. En málið er það að þeir einstaklingar sem eru lifandi hafa tækifæri til þess að skapa sér líf sem er þess virði að lifa. Ég býst að flestir hafi heyrt setninguna "það sem drepur þig gerir þig aðeins sterkari" og oft hef ég verið sammála henni. Vegna þess að öll áföll sem drepur okkur ekki gefa okkur tækifæri á því að sigrast á þeim.

þess vegna er ég líka algerlega á móti dauðarefsingum. Í stað þess að fara rífa mig um þær ætla ég bara að benda á orð fannars þann 03 nóvember síðastliðin.

En stundum efast ég. Stundum held ég að menn sem eru búnir að fremja misnoktun á barni hafa fyrnt þeim titli sem við öll höfum "manneskjur". Þessir menn eru ekki lengur manneskjur. Stundum segi ég að þeir séu skepnur sem ætti að fara með bak við skúr og lóga (tek mér það bessaleyfir að vitna í Urk). Að menn sem neyða, tæla, plata, börn til þess að hafa kynferðislegar athafnir eru bara réttdræpir, viðbjóðslegir og ef það væri dauðarefsing þá ætti hún ekkert að vera mannúðleg vegna þess að þeir eru ekki lengur menn. það ætti að pynta þá til dauða, flá þá lifandi, kviksetja þá osfv. það vaknar stundum í mér reiði og mér finnst hún vera réttmæt, að ef ég mundi gera eitthvað við svona skepnur þá væri það bara RÉTTLÆTI og ekkert annað, að heimurinn væri betri og fallegri ef þessar skepnur mundu ekki lengur vera á með vor. Síðan þegar ég les um að einstaklingar segja að barnið hafi tælt sig (þegar það er 5 ára), að hann hafi ekki vitað aldurinn á stúlkuni þegar hann reið henni í bílnum sínum (og stelpan var 12 ára), að einstaklingurinn hafi sloppið vegna þessa að orð 3 manneskja væri ekki nóg til þess að sakfella einstaklingin.... stundum þegar ég les þetta þá langar mig að öskra, öskra þangað til að lungum mín springa, öskra á þann heim sem lætur þetta viðgangast, á það fólk sem horfir framhjá þessu, á einstaklinga sem gera þetta, á guð sem gerir slíkt.

Stundum langar mig til þess.

Munið "it is always the quiet ones"

þessi póstur mun fjalla um misnotkun, nauðganir og annað þvílíkt.

Hafið þið fylgst með fréttum síðastliðna daga? Nú ef svo er þá hljótið þið að hafa tekið eftir þessum málum. Fyrst var það að maður var dæmdur í 15 (hmm) mánaða fangelsi fyrir að misnota 3 stelpur, en hann þarf 12 af þessum 15 eru skilorðsbundnir. Síðan var sjúkraflutningamaður dæmdur í 9 mánaða fangelsi fyrir að kynferðislega áreitni sem hann gerði á sjúkling sem var í sjúkrabíl sem hann var að vinna í. Og þriðja málið var þegar einstaklingur var dæmdur í 6 mánað fangelsi fyrir að hafa átt samræði við 12 ára stúlku.

Fyrst ætla ég að hrópa HÚRRA, HÚRRA, HÚRRA! Þrjú mál sem eru öll um kynferðisleg mál og kallarnir voru dæmdir sekir! Það gerist sjaldan get ég sagt ykkur. MJÖG sjaldan. En í þetta skiptið voru þeir allir dæmdir sekir! Húrra, Húrra, Húrra!!!!

Berum þessi 3 mál saman. Eitt fjallar um kynferðislega misnotkun á börnum þar sem hin dæmdi var með kynferðislega athafnir gagnvart hálfsystri, stelpu sem var 5 ára og svo átta ára stelpu. Þessar athafnir voru aðalega á þann hátt að hann þuklaði þær og síðan hafði hann einu sinni samfarir við eina stúlkuna. Hann var 15-18 ára þegar þetta gerðist. Sjúkraflutningamaðurinn sleikti brjóst konunnar og þuklaði á henni kynfærinn. Hún var með meðvitund en leit út fyrir að vera meðvitundarlaus. Það fundust Dna sýni á brjóstum konunnar. Þriðja málið var að maðurinn sem var 20 ára hitti stelpuna í gegnum Irkið og hitti síðan stúlkuna og hafði við hana samfarir tvisvar. hann var ákærður fyrir nauðgun en var sýknaður af henni. Hann sagði að hann hélt að hún væri 17 ára.

Það eina sem ég sé að þessu er það að aðillinn sem gerði mest fær minnsta dóminn. En það er sagt að ástæðan fyrir því að hann fái svo vægan dóm er vegna þess að hann var ungur þegar hann gerði þetta.

Þegar ég byrjaði á þessum pósti ætlaði ég að skrifa reiðipóst um fáranleika dómskerfisins sem dæmir minnstu refsingu fyrir hræðilegasta glæpin... en nú... ég er ekki viss... skrifa meira seinna... þegar ég er búin að hugsa....

Aha! Ég er að fara á tónleika í desember! Ligg ligga lái!

Ekki eina tónleika heldur tvenna! Fyrst fer ég á Nick cave og svo skelli ég mér á Sigur Rós, fremsta bekk... veit nú ekki hvort það sé sú besta staðsetning sem til er... en það verður samt á fremsta bekk!

Mig Hlakkar svo til! Mig Hlakkar svo til!

Annars er ég bara að verða veikur og það er búið að vera brjálað að gera! ARRRRGGGHHHHH......

En ég er samt að fara á tónleika!

Þetta var alger fantasíu helgi hjá mér (nema kannski sunnudagskvöldið). Það sem ég gerði þessa helgi var: 1.Kláraði bókina "eye of the world" eftir Robert Jordan, sem er fyrsta bókin í "wheel of time" seríunni. 2. Horfði á lord of the rings: Fellowship of the rings - extended version. 3. Fór á Harry Potter og Leyniklefinn.

Ég gæti farið út í hvað var skemmtilegt og hvað var leiðinlegt við þessa afþreyingu. En ég ætla ekki að gera það. Mér langar að tala um afhverju ég hef gaman af fantasíum. Þannig að ég ætla að gera það.

Ævintýri, mér hefur alltaf langað að lenda í ævintýrum. Uppgvöta að það sé falin fjarsjóður einhver staðar, eða finna fjarsjóðskort. Ég elskaði The Goonies (og geri það ennþá) út af þeirri hugmynd að það sé ennþá hægt að lenda í svona fantasíu ævintýrum. Ég hef aldrei verið jafnhrifin af Science Fiction eða vísindaskáldsögum. Þær hafa aldrei náð jafn miklum tökum á mér og fantasíur. Afhverju? Ég held að það sé vegna þess að ég er ekki mikill tæknimaður. Ég hef eiginlega ekkert voðalega gaman af tækjum og tólum.

Síðan hef ég alltaf reynt að sjá hvort ég get verið einhver af þessum persónum sem er verið að fjalla um í bókunum, myndunum. Ég t.d sé mig sem Harry Potter, Flint í Dragonlance Chronicles, Boromír og gimli (aðalega vegna þess að fíla dverga í botn) í Lord of the rings, Perrin í Eye of the world (þótt að sagan sjálf hafi verið frekar SLÖPP). Ég fíla þessar hetjur sem eru samt engar hetjur... flækjast inní málin og finna hjá sér dug til þess að berjast á móti ranglætinu. Síðan var/er ég að ýminda mér að ég væri sú persóna, lifði mig inní ýmsar aðstæður sem þær lentu í. En þessi helgi var tileinkuð algerlega Fantasíum eins og ég sagði. Verst að ég spilaði ekki neitt á sunnudaginn... ef ég hefði gert það þá hefði þetta verið fullkomið.... mmmmm.....

En ég mæli með að fólk horfi á LOTR:FOTR extended version (skemmtileg skammstöfun) lesið Harry Potter... og þeir sem hafa ekki gert það... shame on you!... og sjá myndina Harry Potter og leyniklefinn. Það má alveg lifa vel og ánægður ef maður mundi sleppa að lesa Wheel of time. En kannski batnar sagan.. hver veit.

Ég hef líka verið að sökkva mér inní teiknimyndasögur upp á síðkastliðin ár. Þær heilla mig rosalega. En ég veit eiginlega ekki alvega afhverju þær gera það... kannski ég skrifa um það seinna!

Jæja það er að koma helgi og ég er búin í vinnunni. Þetta var laaaanngggguuurrrr dagur í vinnunni. Og ég er að fara vinna í kvöld... búhúhú....

En það kemur dagur eftir kvöldið og þá verður vonandi gaman. ég elska veðrið eins og það var í dag (það má þó bæta því við að ég var stutt úti í dag). Millt, engin rigning, og lítill vindur. Samt of kalt til þess að sólin stingi mann í augun og bara gott veður! Þetta hefði verið góður dagur ef það hefði ekki verið svo langdreginn vinnudagur.

En svona í tilefni dagsins þá ætla ég að segja frá því hvað á að vera hér á þessari síðu.

ALLT SEM MÉR DETTUR Í HUG!

Ef mér dettur einhvern tíman í hug að setja ljóð hérna þá geri ég það, ef mig langar að segja ykkur frá hægðunum mínum þá geri ég það.

En það verður sjaldan skrifað hérna um helgar. Þá er ég ekki nettengdur! Ef einhver á gefins tölvu þá er hægt að gefa mér hana!

Heyri í ykkur á mánudaginn!

Það sem fer alveg gríðarlega í taugarnar á mér er fólk sem nödrar og röflar. Það er svo leiðinlegt!!!!

Sko... ef þetta fólk röflar út í eitt án þess að koma með rökstuðning fyrir máli sínu og eina sem það gerir er að rífa niður, en auðvitað ættu allir að stefna að því að byggja upp andlegan móral í kringum sig. Endalaust þarf þetta fólk að tala og tala um neikvæða hluti. Síðan þegar það maður kemur gangrýnið og uppbyggjandi orð á móti þessu fólki þá fær maður bara derring og vesen. Það fer í vörn og segir "þetta eru bara mínar tilfiiningar" eða "þetta er bara svona og maður getur ekkert gert í því".

Og síðan finnst mér að það ætti að taka fólk og hýða það opinberlega sem getur ekki tekið gagnrýni um stafsetninguna sína. Það fólk er fáranlegt. Sko það eru ákveðnar reglur í stafsetningu sem eru frekar einfallt að fara eftir en þegar einhver brýtur þessar reglur og maður bendir á það þá fær maður bara múður.

já niður með fólk sem Röflar og Nöldrar. Rekum þau úr þessu landi!

Það sagði einn við mig að BNA hefði gefið okkur val!

BULL OG VITLEYSA... við eigum ekkert val... hvaða val eigum við? Við eigum val á milli þess að drekka kók eða pepsí, mcdonalds eða dominos, levi´s eða wranglers osfvr... er þetta val sem skiptir máli? Neibbbbbbb... en þetta vill BNA velja...

Horfum á sjónvarp, borðum alveg eins mat, klæðumst eins fötum, gleymum hver við erum.. og þá er heimurinn fullkominn! ARRRRRGGGHHHHHHHH

(það má benda á það að það sem sivar segir þarf ekki endilega að vera skoðanir höfunds eða það sem rétt er!)

Meira um BNA

Já afhverju er ég komin með leið á þessu landi? Vegna þess að menning þess tröllríður öllu sem er í kringum okkur. Skyndibitafæði, gosdrykkir, bíómyndir osfrv. Það er eins og að þeir vilji að allir verði eins og þeir.

Og tala nú ekki um Íraks málið. Gvöð minn góður! Það fer svo í pirrurnar á mér að það nær engri átt. Afhverju meiga þeir ráðast á annað land? Afhverju? Vegna þess að þeim líkar ekki við þá? Vegna þess að Írak er ólíkt BNA? 'eg er ekkert að vernda saddam eða segja að hann sé frábær maður. Maður er búin að heyra miklar ljótar sögur um mannin... en hvaða koma þessar sögur? Frá BNA... allt sem er dregið upp í dagsljósið er svart og ljótt um Írak og Saddam. Þetta er áróðursstríð þar sem BNA er að draga upp ljóta mynd að Saddam upp.

Nú er vopnaeftirlistmenn að koma til Íraks og allt virðist vera ganga vel... en nei... auðvitað þarf BNA að leita aftir stuðning Bretlands til þess að gera áras.... þótt að það er tákn á lofti sem segja að allt sé að ganga vel. URRR:........

Ég vona að ef BNA ræðst á Írak að þeir TAPI stórt og skríði heim til sín með skottið á milli lappana!

Jæja ég er komin á veraldarvefinn. Átti í smá erfið leikum með að fá vefsíðuna í gang en eftir ég tók þetta ömulega útlit þá sagði hann já!

Verið velkomin til mín. Þessi vefur verður hérna svo ég geti röflað um allt og ekkert. Ég hef ekki hugmynd um hvað ég ætla að skrifa hérna en það verður eitthvað misgáfulegt. Sumt verður ekki fyrir viðkvæmar sálir og þá mun ég gefa viðvörun í byrjun á póstinum. En ég hugsa að þetta verður svona almennt eðlis.

Njótið vel.

Jæja

Loksins er hann komin aftur! Já... ég ákvað að byrja að skrifa aftur!

Ég ætla að byrja að röfla um BNA! Nú því að það hefur verið svo mikið í fjölmiðlunum upp á síðkastið að mig langar að tala um hana! Ég verð að játa það að þegar ég fór til Chicago um daginn þá fékk ég smá menningarsjokk! Já mér fannst bandaríkjamenn ekki eins heimskir eins og þeir virðast alltaf vera. Usss... ekki segja neinum. En síðan þegar ég kom heim og er búin að melta þessa menningu þeirra í smá stund þá varð ég ennþá staðfastur í trúnni minni að BNAsé sprottin af hinum ILLA! Já að Satan á hlutdeild í BNA! Mitt impression af bandaríkjamönnum er sú að þeir eru einstaklingshyggjumenn og vilja frelsi handa sjálfum sér.

En það er allt eins í BNA! Allt eins... það er allt í verslunarkeðjum hjá þeim og þeir sem þekkja markaðinn, framboð og eftirspurn og allt það kjaftæði, vita það að keðjumyndun mun aukast á næstu árum.... vegna hagræðingar. Maður sparar pening með því að hafa hlutina stærri. Og það þýðir ódýrari vörur og þjónusta. Sem gerir það að verkun að fólk mun í auknum mæli kaupa af verslunarkeðjun og borða hjá matsölukeðjun!

Sem gerir það að verkun að allir virðast ganga í sömu fötunum og borða sama matinn. Og maturinn mun bragðast alltaf eins. þeir eru að þurka út mismuninn á öllu. Mat, fötum, bíómyndum, bílum, húsum osfrv. Þeir eru kommunistar! Og allt er þetta gert í nafni freslis!

Ég vona að ég muni upplifa hrun Bandaríkjana!